Regelmatig heb ik gesprekken met cliënten die bij mij komen vanwege het beëindigen van hun relatie. Met alle moed hebben ze de beslissing genomen om bij hun partner weg te gaan, maar na verloop van tijd ontstaat er dan toch twijfel. Toch weer terug gaan, of niet!
Waar komt deze twijfel vandaan? En hoe komt het dat jij eerst vol overtuiging hebt aangegeven om te stoppen met de relatie en wanneer het dan zover is, jij de kriebels krijgt en aan jezelf en jouw keuze begint te twijfelen? Dit wilde je toch?
Spirituele verlichting, vergeet het maar!
Ik heb een paar jaar geleden een boek gelezen van Jed McKenna met als titel “Spirituele verlichting, vergeet het maar”. Dit was naar aanleiding van een tip van een cliënt. Het is een trilogie van ongeveer 500 pagina’s per boek maar in 3 weken tijd heb ik ze alle drie uitgelezen. Met humor en verstand van zaken worden vastgeroeste overtuigingen in hilarische dialogen één voor één onderuit gehaald. Daar hou ik wel van! Daarnaast stimuleert hij je om niet alles te geloven, zelf te onderzoeken en menselijke volwassenheid te bereiken. En menselijke volwassenheid ontstaat wanneer je emotioneel onafhankelijk bent.
Na het lezen van deze trilogie herkende ik de stappen die ik de afgelopen jaren zelf heb gezet, nadat ik mijn relatie heb beëindigd. Het nemen van de beslissing, de twijfel, mijn eigen onzekerheid, de angst en de paniek, hoe nu verder? En bij al deze gedachten gingen gevoelens gepaard waardoor ik het ene moment vol zelfvertrouwen was en het andere moment mijzelf heel onzeker voelde (en alles wat daar tussenin ligt).
Emotionele afhankelijkheid
In relaties maken we ons afhankelijk van de ander. Dat doen we niet bewust, maar wij merken wel dat wanneer wij zonder emoties moeten handelen, wij makkelijker keuzes kunnen maken, dan wanneer wij emotioneel betrokken zijn. En ondanks dat je de keuze maak om te stoppen met de relatie, wat een rationele beslissing is, wil het nog niet zeggen dat jij dan ook emotioneel los bent van de ander.
Wanneer je jarenlang met elkaar hebt samen geleefd, heb jij gevoelsmatig altijd op de ander kunnen leunen en steunen. En dat maakt het lastig om de ander los te laten. Doordat jij misschien al vanaf de pubertijd een relatie hebt met je partner, zijn bepaalde delen van jou nog niet tot ontwikkeling gekomen. En dat voel je wanneer je een moeilijke of ingrijpende keuze moet maken, zoals bijvoorbeeld een scheiding. “Gaat het allemaal wel lukken”, “Kan ik het allemaal wel alleen”, “Wat als hij of zij een ander krijgt”. Jij hebt nog niet het vertrouwen dat het allemaal goed gaat komen. En dan is er ook nog een verschil of jij de keuze maakt of de ander. Het maken van eigen keuzes wordt lastig wanneer je emotioneel afhankelijk bent. Als de onzekerheid te groot wordt is terug gaan naar je partner veelal de veiligste oplossing, emotioneel gezien dan. Het hoeft niet altijd de veiligste oplossing te zijn en zeker niet altijd de beste. Dat verklaart waarom vrouwen toch weer terug gaan naar hun partner ondanks bijvoorbeeld huiselijk geweld of emotionele chantage. Rationeel weten ze wel dat het niet goed voelt en soms onveilig is om door te gaan met de relatie, maar emotioneel gezien voelt het vertrouwd. En sommigen kunnen hier heel lang in blijven hangen en hebben nooit de moed om de stap te zetten, want wat als….. en dan komen de doemscenario’s. Jammer, want uiteindelijk is het de bedoeling dat jij gelukkig bent. En alleen jij bepaalt hoe jouw geluk eruit ziet.
Eén tip
De gevoelens die zich aandienen en die jouw onzeker maken, zijn precies die gevoelens die tot ontwikkeling moeten komen. Door die gevoelens te durven voelen en te accepteren zet jij jouw kwetsbaarheid om in kracht. En daar is moed voor nodig. Maar vanuit die kracht zal jij de keuze maken die jou brengt bij jouw geluk. En vergeet niet, jij bent sterker dan je denkt!
Mocht jij je in een soortgelijke situatie bevinden en ben jij op zoek naar handvatten. Ik help je graag!
