Voor mij is 2020 een fascinerend, interessant en leerzaam jaar geweest. Als ik geen psycholoog was geworden had ik nu óf onderzoeksjournalist óf advocaat geweest. Er is nog niets in mijn leven geweest waar ik me zo intensief, misschien wel obsessief, mee bezig heb gehouden om te kunnen begrijpen wat er nu precies in de wereld gebeurt en wat de gevolgen van de huidige maatregelen zijn met betrekking tot het welzijn van de mens. Ik heb nu eenmaal een sterk rechtvaardigheidsgevoel!
Vanaf maart leven we met z’n allen in een emotionele rollercoaster, waarbij angst bij velen het onderliggende gevoel is. Angst heeft een functie. Het zorgt ervoor dat je gaat vluchten, vechten of bevriezen. Dit zie je terug in de reacties van mensen. Sommigen zijn passief of willen het er niet over hebben, anderen zijn juist heel fel en hebben overal een mening over en weer anderen houden zich stil of zeggen niets zodat ze ook niet aangevallen kunnen worden. Vanaf onze lagere school zijn we geconditioneerd in wat er van ons wordt verwacht. Het onderwijs is gericht op kennis (IQ). De emotionele kant (EQ) krijgt veel minder aandacht. En na mijn terugblik op dit jaar verbaast mij dit niet meer. Mensen die zich minder laten beïnvloeden door hun eigen angst gaan hun eigen weg en maken hun eigen keuzes. Mensen die zich laten leiden door hun angst zijn makkelijker te beïnvloeden en zullen sneller argumenten voor waar aannemen en zich aanpassen. Corona is bij ons allemaal uit het niets de kop op gaan steken. Omdat het hier om een nieuwe situatie gaat is iedereen zoekende naar een manier om met de daarmee gepaard gaande omstandigheden om te gaan. Velen zijn in verwarring of voelen zich angstig en vertrouwen niet meer op hun eigen gevoel. De angst die de huidige omstandigheden met zich meebrengt beperkt het denkvermogen, waarbij er een tunnelvisie ontstaat en er cognitieve dissonantie optreedt.
Wij denken te weten hoe wij als mens in elkaar zitten, maar de schijn bedriegt. Veel kennis o.a. ook over ons menszijn weten wij niet, om de dood eenvoudige reden dat het ons nooit is verteld. Spiritualiteit, wat voor velen toch nog een soort van zweverig is, is lang niet zo zweverig als wij denken. Wij bestaan allemaal uit energie en wij beschikken allemaal over kwaliteiten, maar we hebben nooit geleerd hoe wij onze energie op een goede manier kunnen gebruiken of hoe wij onze kwaliteiten kunnen inzetten. In plaats daarvan hebben wij geleerd hoe wij ons moeten aanpassen!
Het is pijnlijk om te zien hoeveel mensen er gevangen zitten in hun eigen angst. Om uit die angst te komen is er iets ingrijpends nodig. Iets wat ons weer bewust maakt van onze kracht en ons vertrouwen in onszelf. Dat we op een punt zijn gekomen waar dit ook gaat gebeuren is voor mij een feit. Voor velen zal dit verwarring, chaos en onzekerheid met zich meebrengen, maar wij zijn veel sterker dan dat wij ons op dit moment in de huidige omstandigheden voelen. Het zal ons hart weer open stellen en in plaats van tegen elkaar in verzet gaan, zal het ons dichter bij elkaar brengen.
Ik hoop dan ook dat dit moment niet te lang op zich zal laten wachten!
Liefs,
Karin
