Dit keer een persoonlijke blog ter nagedachtenis aan Ron van Boxel, de partner van mijn moeder, die helaas donderdagochtend 11 februari 2016 in zijn slaap is overleden.

Lieve Ron,

Zo onverwachts als je ons leven bent binnen gewandeld, zo onverwachts heb jij dit leven ook weer verlaten. Als een donderslag bij heldere hemel kwam het bericht dat jij in je slaap bent overleden. Tijdens een vakantie op Mallorca hebben wij je voor het eerst ontmoet en enkele maanden later was de relatie met mijn moeder een feit. 4 jaren was je deelgenoot van onze familie en leerden wij je kennen als een warme, innemende en zorgzame persoonlijkheid, altijd geïnteresseerd in een ander. Iemand die volop in het leven stond en altijd in was voor een wijntje. Regelmatig vertelde mijn moeder mij hoe gelukkig zij met je was en hoeveel jullie van elkaar genoten. Na het overlijden van mijn vader was jij degene die haar weer de aandacht en de liefde gaf waar ieder mens behoefte aan heeft. De liefde tussen jullie was voor iedereen zichtbaar en voelbaar. Jullie hadden plezier met elkaar en haalden het beste bij elkaar naar boven. Het leven lachte jullie beiden opnieuw toe.

Hoe hartverscheurend en in en in triest is het dan, wanneer 2 mensen na het verliezen van hun eerste partner opnieuw de liefde vinden en dit samenzijn abrupt tot een einde komt. Woorden schieten te kort om de pijn te beschrijven die deze situatie met zich mee heeft gebracht. Het leven heeft zijn pieken en zijn dalen, maar jouw verlies heeft een krater in ons leven geslagen. We zijn blij voor de mooie herinneringen die je ons gegeven hebt en dankbaar voor de gelukkige jaren die jij samen met mijn moeder hebt gehad. Je hebt een onvergetelijke indruk achter gelaten.

Rouwen
Wanneer we in een rouwproces terecht komen hebben we verschillende soorten wonden. Je hebt schaafwonden, die vrij snel geheeld zijn en diepe wonden, die meer tijd nodig heeft om te helen. Maar je hebt ook open wonden. Wonden die regelmatig verzorgd dienen te worden. Open wonden kunnen bij tijd en wijle de kop op steken. Ze blijven aandacht en verzorging vragen zodat de pijn die met de wond gepaard gaat enigszins wordt verzacht. Maar verdwijnen zullen ze nooit!