Opeens krijg je te maken met een ingrijpende gebeurtenis. En of dit nu een ziekte is, of het beëindigen van een relatie of het overlijden van een dierbare. Je leven staat op zijn kop!
Eén van de meest ingrijpende ervaringen in mijn leven is de periode waarin ik te maken heb gehad met kanker. Het bleek een agressieve vorm van kanker in de weke delen te zijn. Ik had een soort knikker net boven mijn linker knie die naar mijn beleving “er opeens zat”. Ik heb daar een aantal maanden niets mee gedaan en toen was ik er klaar mee, het moest er uit. Tijdens de echo ontstond er twijfel bij de arts maar alsnog werd besloten om het operatief te verwijderen. Daarna werd het op kweek gezet en kreeg ik te horen dat het kwaadaardige cellen waren en dat ik een afspraak bij de Daniel de Hoed moest maken. Dit alles in een gesprek van 5 minuten. Verdwaasd liep ik naar buiten met slechts 2 begrippen zingend in mijn hoofd, Daniel de Hoed en kwaadaardige cellen. Met beiden had ik een slechte associatie. De eerste dagen liep ik een beetje versuft rond, nog niet echt bevattend wat het in ging houden, maar wel zoekend naar een manier om er mee om te gaan. Ik had extensions in mijn haar en die moesten er uit. Ik knipte mijn haar af in een bob, want ik voelde mij van binnen sterk en stoer en dit wilde ik ook naar buiten toe uitstralen. Ik kocht een kort zwart leren jasje (hangt helemaal uitgeleefd in de kast), die ik bijna dagelijks droeg. Nadat ik samen met mijn zus bij de oncoloog was geweest ben ik naar mijn ouders gegaan, heb hen de folder gegeven, heb gezegd dat ik deze niet had gelezen en er verder ook niets over wilde weten. Dit was niet omdat ik mijn kop in het zand wilde steken, maar omdat ik mezelf wilde beschermen voor alles wat er door anderen gezegd zou worden maar ook voor alles wat er op internet beschreven staat. Ik wilde me niet laten ondermijnen door mijn angst. En wat niet weet wat niet deert…. Verder heb ik zoveel mogelijk mijn dagelijkse ritme vastgehouden. Ik werd opnieuw geopereerd en kreeg 30 bestralingen. Ik ben van chemietherapie bespaard gebleven. Overdag bleef ik werken. Gedurende de week kreeg ik tussen 16 uur en 17 uur mijn bestraling bij de Daniel de Hoed, daarna reed ik naar huis en bleef ik thuis. In de weekenden was ik gezellig in Zeeland, uit mijn vertrouwde omgeving en werd er voor afleiding gezorgd. Daar kon ik mijn gedachten verzetten. Tijd om na te denken had ik in die periode weinig (misschien gelukkig maar). Ik had moeite met de emoties van de mensen die mij lief waren. Door hun manier van reageren voelde ik mij kwetsbaar en dat was niet wat ik wilde voelen. Ik wilde mij juist sterk en krachtig voelen, wat maakte dat ik hen juist meer op afstand hield. Toen het traject afgerond was, heb ik mijzelf de ruimte gegeven om te durven voelen wat dit nu precies met mij heeft gedaan, o.a. de angst, het verdriet en de onzekerheid die ik in die periode heb gevoeld en ben ik hier meer over gaan praten tegen familie, vrienden en bekenden. Daarna heb ik mijn focus op de toekomst gericht en heb ik deze ervaring voor mijzelf afgesloten met de woorden die ik heb gezegd tegen het personeel van de Daniel de Hoed, “Het was een bijzondere ervaring, maar ik kom hier nooit meer terug!”
Dit is hoe ik er mee ben omgegaan. Eén ding heeft deze ingrijpende periode mij wel geleerd. Niets is vanzelfsprekend! Het ene moment leef jij je leven zoals je dat altijd hebt gedaan, meestal onbewust, het andere moment wordt jij je bewust van iedere keuze die je maakt. Alles komt in een ander perspectief, de dingen die eerst belangrijk waren, worden nu onbelangrijk, andere dingen die eerst onbelangrijk waren worden nu belangrijk. Ik ben me meer bewust geworden van mijn eigen kracht en besef dat ik mijzelf behoorlijk heb belemmerd door mijn eigen denken. Ook ga ik meer bewust met mijn gezondheid om. Als gevolg hiervan ben ik gestopt met roken, meer gaan sporten en let ik op mijn voeding. Mijn gevoelens van angst zijn in een ander daglicht geplaatst. Ik laat me niet meer zo snel leiden door mijn angst of onzekerheid en ben meer in staat om mijn angst te onderzoeken, waardoor ik meer inzicht krijg in mijn eigen handelen. Wat ik hiermee wil zeggen is dat een ingrijpende ervaring niet negatief hoeft te zijn, het kan je ook veel opleveren. Het is maar de vraag hoe jij er mee omgaat en er naar kan kijken. Mocht je op dit moment met een ingrijpende ervaring te maken hebben dan wens jou in ieder geval kracht, liefde en vooral vertrouwen in jezelf. Jij bent sterker dan je denkt!
