Als vader of moeder heb je 2 rollen te vervullen, de rol van de consequente opvoeder en de rol van de liefhebbende ouder. Het vinden van een juiste balans tussen beide rollen is de grootste uitdaging!
De liefhebbende ouder
Uiteraard gunnen we onze kinderen het beste. Of het nu om speelgoed gaat, kleding of zakgeld, je wilt je kind niet teleurstellen. Dus als zo’n twingelandje weer ergens zijn zinnen op heeft gezet, valt het niet altijd mee om aan je mening vast te houden als jij een andere mening hebt. Soms wil je gewoon van het gezeik af zijn! Een menselijke reactie, maar niet altijd de beste oplossing. Kinderen weten als geen ander wat ze moeten doen om hun zin te krijgen en halen dan ook alles uit de kast om dit voor elkaar te krijgen. Wanneer jij en je partner niet op een lijn zitten wat het opvoeden betreft, weten kinderen vaak precies bij wie ze moeten zijn om uiteindelijk hun zin te krijgen. Tja, wil je weten waar jouw leerpunten liggen, gebruik het gedrag van je kind dan als een spiegel. Zij laten je dan haarfijn zien waar jouw zwakte ligt.
De consequente opvoeder
Helaas houden we ons als ouder hier niet altijd mee bezig. Maar hier ligt wel een uitdaging voor veel ouders. Naast ouder ben je namelijk ook opvoeder en wil jij je kind normen en waarden bijbrengen. En dit leer je niet door je kind te vertellen wat ze moeten doen. Dit leer je door zelf als voorbeeld te dienen door middel van je handelen. 80% van onze communicatie is non-verbaal. Dat betekent dat 80 % van onze communicatie niet uit woorden bestaat, maar tot uiting komt in ons gedrag. Zeggen we tegen ons kind dat hij of zij niet mag schreeuwen, maar doen wij dit zelf in bepaalde situaties wel, dan is de kans groot dat jouw kind dit gedrag overneemt. Laat jij zelf overal jouw spullen liggen, maar zeg jij tegen jouw kind dat hij zijn spullen op moet ruimen, grote kans dat hij zijn spullen laat liggen. Als ouder ben je zelf niet consequent genoeg in je handelen, omdat jij dit gedrag van jezelf wel accepteert. Om de balans tussen ouder en opvoeder te vinden, is van belang dat jij je bewust bent van je eigen handelen en dat je bereid bent om naar je eigen gedrag te kijken. Niemand is perfect en dat hoeft ook niet. Maar door je bewust te zijn van je eigen belemmeringen of beperkingen en hier verantwoordelijkheid voor te nemen door het gedrag te erkennen, voorkom je dat jouw belemmering gekopieerd wordt door je kind. En door je eigen gedrag niet te veroordelen vindt je de balans tussen de consequente opvoeder in de liefhebbende ouder, met meer begrip voor het gedrag van het kind!
