et is één van mijn slogans op de website. Vaak willen we wel iets, maar er ook iets voor doen?
Het sturen van energie
Alles is energie. Sommigen hebben we veel energie, sommigen hebben weinig energie of soms gebruiken we onze energie verkeerd. Energie kan je sturen door doelen te stellen. Door het stellen van doelen krijg je een focus. En mede dankzij deze focus ben je in staat om je doelen te bereiken. Maar het kan gebeuren dat wij gedurende het proces onze focus verliezen en daardoor niet meer het resultaat behalen wat we wensen. En of we zetten ons ertoe om er meer energie in te steken, of we haken af.
En of dit nu om een relatie gaat of het starten van een bedrijf, of een idee wat ik in mijn hoofd heb, het is uiteindelijk op alles van toepassing. Maar vaak zijn we ons dit niet bewust. Het frappante is echter dat wanneer wij onze focus behouden er omstandigheden plaatsvinden die ons helpen het doel te bereiken. Toeval? Daar geloof ik niet in.
Focus
In mijn verleden heb ik regelmatig ervaringen gehad waarin ik heb gemerkt wat het verschil is tussen wel een focus en geen focus. Eén van mijn belangrijkste ervaringen op dit vlak is het behalen van mijn HBO psychologie diploma. Ik was 43 jaar (beter laat dan nooit… ). Deze ervaring heeft bij mij de overtuiging gecreëerd dat er niets is wat ik niet kan en dat alles is te leren. En als ik nu een lastig moment heb of ergens over twijfel, dan gebruik ik deze ervaring om mijzelf weer te herpakken. Het werkt als een soort mantra, want als ik niets deed, dan gebeurde er niets. Op het moment dat ik mijn focus kon herpakken en mijn aandacht weer ging richten op dat wat gedaan moest worden, dan wist ik mijzelf weer te motiveren. En vaak kwam ik dan in contact met personen die mij op een bepaalde manier hielpen of er deden zich omstandigheden voor waar ik profijt van had. Uiteindelijk heeft dit een HBO-psychologie diploma opgeleverd. En als je mij ziet op de foto die gemaakt is tijdens het ondertekenen van mijn bul dan zie je een grijns van oor tot oor.
Een goed gevoel
Ik ben van mening dat wij allemaal zulke ervaringen hebben. Denk maar aan hoe jij je voelt als je verliefd bent. Die ander zit 24 uur per dag in je hoofd, het liefst wil je de hele tijd bij die ander zijn. Je geeft complimenten en bent continue bezig om die ander een goed gevoel te geven. Op zulke momenten voel je wat energie met je doet. En op een bepaald moment dan stoppen we met het sturen van deze energie want dan worden dingen vanzelfsprekend of het kost teveel moeite doordat wij andere prioriteiten stellen! En dat is jammer, want iedereen die dit gevoel kent weet hoe geweldig dit voelt en wat het met je doet. Dus waarom stoppen wij dan met het geven van dié aandacht als we weten wat het ons en/of die ander oplevert? Dat zouden we eigenlijk niet moeten DOEN!
